1386-) Bize Züheyr b. Harb rivâyet etti. ki): Bize İsmail b. Uleyye rivâyet etti. ki: Bana Haccâc b. Ebî Osman Ebû - Zübeyr’den o da Avn b. Abdullâh b. Utbe-den o da İbn Ömer-den naklen haber verdi. İbn Ömer Şöyle dedi: Bir defa biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikde namaz kılarken birden cemaatdan biri » Allah en büyükdür; ona çok hamd olsun! Allâhı akşam sabah tesbih eylerim; dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): ve filan kelimeleri söyleyen kimdir?» diye sordu cemaatdan biri: Bendim Ya Resûlallah!.. dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): bunlara şaştım bunlar için gök kapılan açıldı.» buyurdular. Ömer: «Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-în bunu söylediğini duydum duyalı bir daha bu kelimeleri bırakmadım.» detnüş. şerîfdeki «Kebiran» kelimesi muzmer bir fiilin mef ûlü olmak üzere nasp edilmişdir. Bazıları na-t-ı maktu bir takımları da temyiz olmak üzere mansûb olduğunu söylerler. Hâl diyenler de vardır. Na-t-ı Maktu- ve temyîz diyenlere i-tirâz olunmuşdur. şerif aynen bundan önceki hadîs mânâsındadır. Vak-anın bir olması da müteaddid olması da muhtemeldir. kapılarının açılmasından murâd: Bu kelimelerle yapılan duanın kabulüdür. Çünkü duaların kıblesi gök yüzüdür. Ömer (radıyallahü anhûma) Hazretlerinin sözü bu duaların devam üzere yapılmasına teşvîkdir. Allâhu-alem.