1494-) Bize Yahya b. Habîb El-Hârisî de rivâyet etti. ki): Bize Hâlid b. Haris rivâyet etti. ki): Bize Şu-be rivâyet etti. ki): Bana Seyyar b. Selâme haber verdi. ki: Babamı Ebû Berze-ye Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in namazını sorarken işittim. ki: Ben Seyyâr-a: Bunu sen mi işittin? dedim Seyyar: — Hem de şimdi seni nasıl işitiyorsam öyle (işittim.) dedi. Ve sözüne şöyle devam etti: Babamı ona Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-ia namazını sorarken işittim. Ebû Berze şu cevâbı verdi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onu (yani yatsı namazını) bazen gecenin yarışma kadar te-hîr etmekde beis görmüyordu. Yatsıdan Önce uyumayı ve ondan sonra konuşmayı sevmezdi. ki: «Sonra ben Seyyâr-a rastlıyarak kendisine sordum. Seyyar şöyle dedi: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) öğleyi güneşin zevalinden sonra ikindiyi bir insanın güneş dipdiri iken Medine-nin en uzak yerine gidebileceği bir zamanda kılardı. Akşam namazı hakkında hangi vakti söylediğini bilmiyorum.» ki: Bir zaman sonra Seyyâr-a yine tesadüf ederek kendisine sordum. Seyyar şu cevâbı verdi: (sallallahü aleyhi ve sellem) sabah namazını kıldırır; namazdan çıktıkdan sonra insan tanıdığı ahBâbının yüzüne balonca onu tanırdı. Sabah namazında altmışdan yüz-e kadar âyet okurdu.»