1545-) Bize Abdullah b. Berrâd El - Eş-ari ile Ebû Küreyb rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Ebû Üsame Büreyd-den o da Ebûden o da Ebû Mûsa-dan naklen rivâyet etti. Ebû Mûsâ Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ; ki namaz hususunda insanların en büyük ecre nail olanı mescide derece derece en uzak olanlarıdır. Namaz vaktini bekleyip de onu İmâmla kılanın ecri de onu kılarak uyuyan kimsenin ecrinden daha büyüktür.» buyurdular. Küreyb-in rivâyetinde: «O namazı İmâmla birlikde cemâat hâlinde kılarsa.» ibaresi vardır. hadîsi Buhârî «Ezan» bahsinde tahrîc etmişdir. uzakta yaşıyanların daha çok sevap kazanması uzak mesafeden gelerek meşakkat katlandıkları içindir. İbâdetin en faziletlisi en zahmetli olanıdır. Binaenaleyh meşakkate katlanarak uzak mescide gitmek ve namazı orada kılmak daha sevaplıdır. diyor ki: «Eğer; Sabah namazını bekleyerek İmâmla kılan kimsenin ecrinin onu hemen kılarak yatan kimsenin ecrinden daha fazla olacağı meydanda ve zarurîdir. O halde bunu söylemekden ne fayda hâsıl olur? dersen. de derim ki; Bu cümlenin mânâsı şudur: Namazı vaktin sonuna doğru bekleyerek İmâmla kılanın ecri onu ihtiyarî vaktinde yalnız basına kılandan daha çokdur yahut namazı bekleyerek İmâmla kılanın ecri hiç beklemeden İmâmla kılanın ecrinden daha büyükdür. Yani sevabın ziyadeleşmesine mesafe uzaklığı nasü te-sîr ederse zamanın uzunluğu da öyle te-sîr eder. Çünkü bunların ikisinde de fazla meşakkat vardır.» Bundan anlaşılıyor ki namazı ihtiyari vaktinden sonraya bırakmak sevap-dan hâli değildir. Nitekim sıcağın şiddetli zamanında öğleyi serinlik zamanına bırakmak ikindiyi güneşin rengi değişmesine yakın bir zamana yatasıyı gecenin üçte birine sabahı iyice ortalık aydınlandığı zamana b:-rakmakda ecir vardır. şerif çok adım atmaya sebep olan uzak mescide gitmenin fazîletine delildir.