1552-) Bize Âsim b. Nadr Et-Teymî rivâyet etti. ki): Bize Mu-temir rivâyet etti. ki: Kehraes-i Ebû Nadrâ-dan o da Câbir b. Abdillâh-dan naklen rivâyet ederken dinledim. Câbir Şöyle dedi: «Benû Selime (kabilesi) mescidin yakınına göçmek istediler. Oralardaki arsalar da boştu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bunu haber alarak: Benî Seleme! Yurdunuzda oturun ki izleriniz yazılsın!» buyurdu. . Bunun üzerine onlar: «Artık yerlerimizden göçmüş olsak sevinmezdik...» dediler. Selime Ensâr-dan bir kabiledir. Araplarda bunlardan başka Benû Selime yokdur. Oturdukları yer mescide takriben bir mil uzakmış. Bu. sebeple mescidin yanına taşınmak istemişlerde de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buna razı olmamış. Çünkü Benû Selime yaşadıkları semtin âdeta bekçisi mesabesinde imişler. Onlar oradan kalkarlarsa Medine-nin o semti muhâfızsız kalacakmış. Onun için Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendilerini mescide gelmek için çok yürüyerek kazanacakları sevaba teşvik etmişdir. yazılmadan murâd sevaplarının amel defterlerine yazılmağıdır. Bundan Benû Selime-nin sâlihler meyânına yazılmaları da kasdedilmiş olabilir. Onların sulehâ-nın arasına yazılması başkalarının da cemaata devamına sebep olur. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir hadîs-i şeriflerinde: kim iyi bir çığır açarsa onun mükâfatı da o yolda gidenlerin mükâfâatı da kendinin olur.» buyurmuşdur.