1560-) Bize Harun b. Mâ-rûf ile İshâk b. Mûsâ el - Ensârî rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Enes b. Iyâz (Harun-un rivâyetinde: bana İbn Ebî Zübâb rivâyet etti; Ensârî-nin rivâyetinde ise: Bana El - Haris rivâyet etti; denilmişdir.) Ebû Hüreyre-nin âzâdlisı Abdurrahmân b. Mihrân-dau o da Ebû Hüreyre-den naklen rivâyet etti ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): en makbul beldeler o beldelerin mescidleridir. En sevimsiz beldeler de o beldelerin çarşılarıdır.» buyurmuşlar. kirâm-ın câhiliyet umuruna ait mahabbete dalmaları eski milletlerin târihine âid şeyler konuşmakdan ibaretti. Güneş doğuncaya kadar sabah namazı kılman yerde oturmak ve iyice yükselip nafile ibâdet zamanı gelince o ibâdete başlamak müstehabdır. Ashâb-ı kirâm’ın konuşmaları nafile ibâdet zamanından öncedir. Çünkü o zaman mahabbete dâl-mâk mekrûhdur. hadîs gülmekle tebessüm etmenin caiz olduklarına delildir. îkin-ci hadîsde Allah ındinde en-makbul yerlerin mescidler olduğu bildiriliyor. Kâdî İyâz-a göre onların makbul olmasına sebep ihlâs ve takva üzere bina edilmeleridir. En sevimsiz yerlerin ise çarşı ve pazarlar olması o yerlerde sırf dünyâ için çalışıldığı Allahü teâlâ zikredilmediği yalan yere yemîn etmek suretiyle insan aldatıldığı içindir. muhabbet ve buğzu- hayır ve şerrin irâdesi yahut bunlara yaratmasıdır. Yânî mahabbetinden murâd bâzı kimseleri mes-ûd halk etmesi; buğzundan murâd da bir takımlarını şakı yaratmasıdır Mescidler Allahü teâlâ’nın rahmetinin indiği yerlerdir. Çarşı ve pazarlar ise bunun aksinedir.