1671-) Bize İbn Ebî Ömer rivâyet etti. ki): Bize Vekî- rivâyet etti. ki): Bize İmrân b. Hudeyr Abdullah b. Şakîk El-Ukaylî-den naklen rivâyet etti. ki: İbn Abbâs-a bir adam; namazı (kil.) dedi. O sustu. Sonra (yine) namazı kıl dedi. O yine sustu. Sonra (tekrar) namazı (kıl.) dedi; İbn Abbâs yine sustu; sonra: «Behey annesiz kalası! Namazı bize mi öğreteceksin. Biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında iki namazı cem- ederek birden kılıyorduk» dedi. Abbâs hadîsini Buhârî «Mevâkîtü-s-Salât» ve «Teheccüd» bahislerinde; Ebû Dâyûdve Nesim «Sefer» bahsinde muhtelif râvîlerden tahrîc etmişlerdir. hadîsin bâzı rivâyetlerinde: «Medine-de namazı yedi ve sekiz rek-ât kılmış öğle ile ikindiyi ve akşamla yatsıyı toptan kılmış.» denilerek Leff-ü neşr-i müşevveş yapılmışdır. Yani sekiz rek-ât dan murâd: Beraberce kılınan öğle ile ikindi; yedi rek-ât-dan murâd da: akşamla yatsı-dır. (706) numaralı hadîsinin ikinci rivâyetinin senedinde Ebû-t-Tufeyl Âmir b. Vasile olarak zikredilmişdir. Kâdi Iyâz (rahimehüllah) bu ismi Sahîh-i Müslim-in ekseri râvîlerinden bu şekilde nakletmişdir. Bâzı rivâyetlerde mezkûr ismin Amr b. Vâile şeklinde nakledildiği görülmüşdür. Ebû-t-Tufeyl-in meşhur olan ismi Müslim-in burada rivâyet ettiği gibi Âmir-dir. Bazıları Amr olduğunu söylerler. tâbiri «Annen olmasın! mânâsına gelirse de Arapların onu mecazen başka mânâlarda kullandıklarını îman bahsinde görmüştük. Bu kelime ekseriyetle zemm ve sitem mânâsında kullanılır. Medih mânâsında kullanıldığını iddia edenler de olmuşdur.