1686-) Bize Hâmid b. Ömer El-Bekrâvî rivâyet etti. ki: Bize Bişr b. Mufaddâl rivâyet etti. ki): Bize Umâretü-bnü Gaziyye Rabîatü-bnü Ebî Abdurrahman-dan o da Abdülmelik b. Saîd b. Süveyd-i Ensârî’den o da Ebû Humeyd (yahut Ebû Üseyd)-den o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-den tu hadîsin mislini rivâyet etti. şerif câmi-e giren kimsenin bu duayı okumasının müstehab olduğuna delildir. Bu bâbda gerek Ebû Dâvûd-un «Sünen» inde gerekse sair hadîs kitaplarında birçok zikirler rivâyet olunmuşdur. Nevevî bunları «Kitâbü-l - Ezkâr» adlı eserinin başında mufassal bir şekilde sıralamışdır. Bunların kısaltılmış şekli şöyledir: şeytandan Ulu Allah-a Onun kerîm olan vechine ve Kadîm sultanına sığınırım. Allah-ın adı ile (buraya giriyorum) hamd Allah-a mahsûsdur. Yâ Rabbî! Muhammed-e Âl-i Muhammed-e Salât-ü selâm eyle! Yâ Rabbî! Günahlarımı bana bağışla ve bana rahmet kapılarını aç!» çıkarken de bunları okur; yalnız «Beni affet!» yerine Rabbî Ben senden fadlını dilerim.» der. Bu suretle giriş ve çıkış duaları sebeplerine münâsip olurlar.