1835-) Bize Vâsıl b. Abdilalâ rivâyet etti. ki): Bize Muhammed b. Fudayl Husayn b. Abdirrahmân-dan o da Habîb b. Ebî Sâbit’den o da Muhammed b. Alîy b. Abdillâh b. Abbâs-dan o da babasından o da Abdullah b. Abbâs-dan naklen rivâyet etti ki Abdullah b. Abbâs Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında uyumuş. Müteakiben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) uyanarak misvaklanmış ve abdest almış. (Abdest alırken) şu âyetleri okuyormuş: şüphe yok ki göklerle yerin yaradılışında ve gece ile gündüzün biribirinİ tâkîb edişinde akıl sahipleri için ibretler vardır." Al-i Imrân sûresi âyet: 190. (İbn Abbâs Dedi ki) İşte bu âyetleri tâ sûrenin sonuna kadar okudu. Sonra kalkarak iki rek-ât namaz kıldı. Ama bu ilri rek-âtda kıyamı rükû-u ve sücûdu uzattı. Sonra oradan ayrılarak uyudu. Hattâ horladı. Bunu üç defa yaptı (yani) altı rek-ât namaz kıldı. Hepsinde misvaklamyor; abdest alıyor ve bu âyetleri okuyordu. Sonra üç rek-âtla vitr yaptı. Derken müezzin ezan okudu; o da namaza çıktı. Şu duayı okuyordu: benim kalbınıe nûr dilime nûr kulağıma nûr gözüme nûr arkama nûr Önüme nûr üstüme nûr altıma nûr kalk eyle! Yâ Rabbî! Bana nûr ver!...»