1859-) Bize Abdullah b. Berrâd El-Eş-arî ile Muhammedü-bnü-l-Alâ- rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Ebû Üsâme Büreyd-den o da Ebû Bürde-den o da Ebû Mûsa-dan o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-den naklen rivâyet etti. Efendimiz: Allah zikir edilen ev ile içinde Allah- zikredilmeyen evin misâli ölü ile diri gibidir buyurmuşlar. hadîsi Buhârî «Kitâbu-d-Deavât» da ayni râvîlerden tahrîc etmişdir. onun rivâyetinde Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in: zikredenle etmeyenin misâli ölü ile diri gibidir.» buyurduğu bildirilmişdir. hadîsi İsmâîlî (277-371); İbn Hibbân (-354) ve Ebû Avâne (-316) dahi Müslim-deki gibi rivâyet etmişlerdir. ; hayât ve ölümle vasf edilemez. Bu vasıf onun sakinlerine âiddir. Binâenaleyh ifâdede mahalli zikir ile hâili irâde kabilinden «mecâz-ı mürsel» vardır. zikreden kimse ile ölü arasındaki benzerlik münâsebeti insan sayılması fayda vermesi yardım etmesi vb. gibi şeylerdir. Zikri terk edenle ölü arasındaki benzerlik ise zahirde her ikisinin de hareketderi muattal kalması bâtın en dahi butlaan üzere bulunanlarıdır.