1863-) Bize Muhammedü-bnü’l-Müsennâ rivâyet etti. ki): Bize Abdülvehhâb (yani Sekafî) rivâyet etti. ki): Bize Ubeydullah Saîd b. Ebî Saîd-den o da Ebû Seleme-den o da Âişe-den naklen rivâyet etti ki Âişe şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in bir hasırı vardı. Onu geceleyin kendine hücre yapar da içinde namaz kılardı. Gündüzün ise (yere) yayardı. Derken cemâatda onun namazına uymaya başladılar. Ve bir gece toplandılar. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): cemâat! Siz gücünüzün yeteceği İşlere bakın! Çünkü siz usanmadikça Allah usan (mı muamelesi yap) maz. Allah- ındinde amellerin en makbulü az da olsa devam üzre yapılanıdır.» buyurdular. diyor ki: «Âl-i Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem) bir şey yaptilarmı artık ona devam ederlerdi.»