1870-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile Ebû Küreyb rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Ebû Üsâme Hişâm b. Urve-den rivâyet etti. H. Züheyr b. Harb dahi rivâyet etti. Lâfız onundur. ki): Bize Yahya b. Saîd Hişâm-dan naklen rivâyet etti. ki: Bana babam Âişe-den naklen haber verdi. Âişe şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanıma girdi. Benim yanımda bir kadın vardı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): kadın kimdir?» diye sordu Ben: Uyumayan (daimî sûretde) namaz kılan bir kadın! dedim. taakat getirebileceğiniz işleri yapın! Vallahi siz usanmadıkça Allah usanma (muamelesi yapmaz).» buyurdular. ki: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in en sevdiği ibâdet sahibinin devam üzere yaptığı ibâdet idi.» Üsâme hadîsinde o kadının Benî Esed kabilesinden olduğu zikredilmişdir. hadîsi Buhârî «Kitabü-l-iman» ile «Kitabü-s-Salât» da; İmâm Mâlik «El-Muvatta» da; Nesâî dahi «Kitâbü’l-iman» ile «Kitabü-s-Salât» da tahrîc etmişlerdir. bâzısında Hazret-i Âişe-nin yanında bir kadın bulunduğu. diğerlerinde ise Havla’ isminde bir kadın olduğu zikredilmişdir. Binâenaleyh vak-anın bir olması da müteaddid olması da ihtimâl dâhilindedir. Zahire bakılırsa kıssa yalnız Havla- vak-asından ibâretdir. Rivâyete nazaran Hazret-i Havla’ muhacirlerden olup pek dindar ve sâliha bir kadınmış. dîn-den murâd: tâatdır. hadîsde muhâtab kadınlar olduğu hâlde kendilerine erkeklere mahsûs olan cemi- sığası ile: tâakat getirebileceğiniz işlere bakın!» buyurulmuşdur. Bunun sebebi hükmün bütün ümmete teşmil edilmesi istenmesidir. Onun için de tağlîb tarîki ile müzekker sîgası kullanümışdır. ve bıkmak gibi kelimelerin hakîkatlârı Allahü teâlâ-ya nis-betle muhaldir. Binâenaleyh bu gibi kelimelerin te-vîl edildiklerini az yukarıda görmüşdük. Böyle kelimelerin bu gibi yerlerde zikredilmeleri muşâkele ve îzdivâc tarîki iledir. Yani lâfızlar biribirine uysa da mânâları başka başkadır.