1929-) Bize bu hadîsi Ebû Bekir b. Ebî Şeybe de rivâyet etti. ki): Bize Vekî- rivâyet etti. H. Muhammedü-bnü Râfi- dahi rivâyet etti. ki): Bize Ebû Üsâme rivâyet etti. Bu râvîlerin ikisi de İsmail-den bu isnâdla bu hadîsin mislini rivâyet etmişlerdir. Ebû Üsâme-nin Ükbetü-bnü Âmir El-Cühenî’den naklettiği rivâyetde: «O Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)-in ashabının büyüklerindendi.» ifâdesi vardır. ve Nâs sûrelerine Muavvizeteyn derler. Muavviz: Sığındırıcı demekdir. Bu sûrelerin başında ins-ü cinnin ve bütün mahlûkaatın şerlerinden Allah-a sığınmak emrolunduğu için onlara bu isim verilmişdir. İhlâs sûresini de katarak; üçüne birden «Muavvizât» derler. «Kitâbü-l-Fedâil» de Hazret-i Âişe-den şu hadîsi tahrîc etroişdir: (sallallahü aleyhi ve sellem) hastalandığı vakif kendine Muavvizâf-ı okur ve üfürürdü. Ağrısı şiddetlenince ona bunları ben okur ve bereketini umarak elini mesh ederdim. Yine Hazret-i Âişe-den rivâyet olunan başka bir hadîsde şöyle buyurulmaktadır: (sallallahü aleyhi ve sellem) her gece döşeğine ulandığı vakif avuçlarını bir yere getirir; sonra onların içine üfürerek Ihlâs Falâk ve Nâs sûrelerini okur; sonra elleri ile vücûdunun örebildiği yerlerini meshederdi. (Bu İş-e) başından yüzünden ve vücûdunun ön taraflarından başlar; üç defa tekrarlardı.» Buhârî-nin «Tefsir» bahsinde Hazret-i Übeyyü-bnü Kâ-b-dan naklen şu hadîsler rivâyet olunmuşdur: