2038-) Bize Muhammedü-bnü’l-Müsennâ ile İbn Beşşâr rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Muhammed b. Ca-fer rivâyet etti. ki): Bize Şu-be Mansûr-dan o da Amr b. Mürra-dan o da Ebû Ubeyde-den o da Kâ-b b. Ucra-dan naklen rivâyet etti. ki: mescide girdi. Abdurrahmân b. Ümmi Hakem oturduğu yerden hutbe okuyordu. Kâ-b: Şu habise bakın! Oturduğu yerden hutbe okuyor. Hâlbuki Allahü teâlâ (onlar bir ticâret veya eğlence gördükleri vakit ona doğru sökün ettiler de seni ayakta bıraktılar.) buyuruyor; dedi.» isnadında Hazret-i Ka-b’ın mescide girdiğini ve «şu habise bakın!..» dediğini söyliyen zât ya Ebû Ubeyde yahut bizzat Kâ-b Ucra-dır. Böyle kendisi için «Ben» demek lâzımken ismini söyliyen râvîlere çok tesadüf olunur. Onlar bunu ya tevâzuan yahut da başka bir nükteden dolayı yaparlar. Kâ-b’ın okuduğu âyeti istidlali şöyledir: Allahü teâlâ hazretleri Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ayakta hutbe okumakda olduğunu haber vermişdir. Binâenaleyh Abdurrahmân’ın da hutbeyi ayakta okuması îcâb ederdi. Çünkü Teâlâ Hazretleri için Resûlüllah-da güzel bir örnek vardır» buyurduğu gibi bir bir âyetde: «Ona tâbi- olun!» -başka bir âyetde de «Resul size ne getirirse onu hemen alın!» buyurmuşdur. (sallallahü aleyhi ve sellem) dahi «Benİ nasıl namaz kılarken gördüyseniz siz de öyle kılın!» emrini vermişdir. Kâ-b’ın bu sözleri büyüklerin münkerât işlediğim görünce onları bundan vazgeçirmeye çalışmak lâzım geldiğine delildir.