2158-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki); Bize Abdüla-lâ b. Abdil-a-lâ Cüreyrî-den o da Hayyân b. Umeyr-den o da Abdurrahmân b. Semura-dan —ki bu zât Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in ashâbındandı.— naklen rivâyet etti. Abdurrahmân Şöyle dedi: (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hayâtında Medine-de oklarımla atış yapıyordum; birden güneş tutuldu. Ben hemen okları atarak (kendi kendime) vallahi güneşin tutulması esnasında Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e ne olduğuna mutlaka bakacağım dedim. Sonra onun yanına geldim namazda ayakta duruyordu. Ellerini kaldırmıştı; hemen tesbih etmeye hamd-ü tehlilde bulunmaya tekbîr almaya ve duâ etmeye başladı. Güneş açılıncaya kadar (bunlara devam etti.) Güneş açılınca iki sûre okudu ve İki rekat namaz kıldı.