2165-) Bize Yahya b. Eyyûb ile Kuteybe ve İbn Hucr hep birden İsmâîl b. Cafer-den rivâyet ettiler. İbn Eyyûb dedi ki: Bize İsmâil rivâyet etti. ki): Bana Sa-dü-bnü Said Ömer b. Kesir b. Eflâh-dan o da İbn Sefine-den o da Ümmü Seleme-den naklen haber verdi ki Ümmü Seleme şöyle dedi: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i şöyle buyururken işittim: musibet gelen hiç bir müslüman yoktur ki Allah-ın emrettiği vecihle: Biz Allah-ınız ve ancak ona dönücüleriz. Allah-ım musibetim hususunda bana ecir ver ve bana bunun arkasından daha hayırlısını ihsan eyle; desin de Allah ona mutlaka daha hayırlısını İhsan buyurmasın.» Seleme ki: «Ebû Seleme vefat edince ben; Müslümanların hangisi Ebû Seleme-den daha hayırlıdır? O ailesi ile birlikte Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e hicret eden ilk hânedir dedim. Bunu söyledikten sonra Allah onun yerine bana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ihsan buyurdu. (sallallahü aleyhi ve sellem) bana Hâtîb b. Ebî Beltea-yı dünür yolladı. (Kendisine): Benim bir kızım var. Hem ben kıskancım dedim. (Bu sözüme karşılık) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Kızına gelince: Onu annesinden müstağni kılması için Allah-a duâ ederiz. Kıskançlığı gidermesi için de ben Allah-a duâ ederim; buyurmuşlar.»