2173-) Bize Ebû Bekir b. Ebi Şeybe ile İbn Nümeyr ve İshâk b. İbrahim hep birden İbn Uyeyne-den rivâyet ettiler. İbn Nümeyr dedi ki: Bize Süfyân İbn Ebi Necîh-den o da babasından o da Ubeyd b. Umeyr-den naklen rivâyet etti Ubeyd Şöyle dedi-. Ümmü Seleme dedi ki: Ebû Seleme vefat edince bin garîb nemde gurbet elde Ölen bir garib! Ona öyle bir ağlıyayım ki dillere destan olsun dedim. Tam ona ağlamak için hazırlanmıştım ki birden bire Saîd-den bir kadın çıka geldi. Bana yardım etmek istiyordu. Hemen kendisini Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) karşıladı ve: şeytanı Allah-ın çıkardığı eve tekrar sokmak mı İstiyorsun?» buyurdu. Bunu iki defa tekrarladı. Artık bende ağlamaktan vazgeçtim ve ağlamadım. Ümmü Seleme «garip hem de gurbet elde ölen bir garib!» sözü ile vei-ât eden kocasının aslen Mekke-li olduğunu ve oraya nispetle gurbet diyarı sayılan Medine-de vefat ettiğini anlatmak istemiştir. Medine-nin etrafındaki yüksek yerlerdir. Esâs ittibâi ile bu kelime: «Yer yüzüne çıkan şey» mânâsına gelir. Seleme (radıyallahü anha) «Bana yardım etmek isti yordu.» sözü ile de.- Ağlamak ve feryâd-ü figânda bulunmak hususun da benimle beraber olmak istiyordu mânâsını kastetmişdir. tahric ettiği bir hadisde: «Garib olarak ölen bir kimse şehittir.» buyurulmuştur. Dârakutni bu hadisin sahîh olduğunu söylemiştir.