2238-) Bana Muhammed b. Abdillâh b. Nümeyr rivâyet etti. ki): Bize Abdullah b. Vezîd rivâyet etti. ki):Bana Hayve rivâyet etti. ki): Bana Ebü Sahr Yezîd b. Abdillâh b. Kuseyt-den naklen rivâyet etti ona da Dâvûd b. Âmir b. Sa-d b. Ebî Vakkaas babasından naklen rivâyet etmiş ki babası Abdullah b. Ömer-in yanında oturuyormuş. Birden Maksûre-nin sahibi Habbâb (18) çıka gelmiş. Ve: Yâ Abdallah b. Ömer! Ebû Hüreyre-nin ne söylediğini işitmiyor musun? (Baksana) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i kim cenaze ile birlikte onun evinden çıkar da; namazını kılar sonra defnedilinceye kadar cenazenin arkasından giderse o kimseye iki kırat ecir vardır. Her bir kırat Unut Dağı kadardır. Cenazenin namazını kılıp da dönen kimseye ise Uhut Dağı kadar bir ecir vardır.» buyururken işitmiş: demiş. Bunun üzerine İbn Ömer Habbâb-ı Ebû Hüreyre-nin söylediklerini sorarak gelip kendisine haber vermek için Âişe-ye göndermiş. İbn Ömer mescidin çakıllarından bir avuç almış onları elinde evirip çeviriyormuş. Nihayet elçi dönüp gelmiş ve Âişe-nin: «Ebü Hüreyre doğru söylemiş.- dediğim bildirmiş. Bunun üzerine İbn Ömer elindeki çakılları yere vurarak: biz bir çok kıratlarda kusur ettik.» demiş.