2242-) Bize Harun b. Mâ-ruf ile Hârûn b. Said El-Eylî ve Velîd b. Şücâ- Es - Sekûnî rivâyet ettiler. Velid (Bana rivâyet etti.) tâbirini kullandı. Ötekiler: (Bize İbn Vehb rivâyet etti.) dediler. ki): Bana Ebû Sahr Serik b. Abdillâh İbn Ebî Nemîr-den o da İbn Abbâs-ın azatlısı Küreyb-den o da Abdullah İbn Abbâs-dan naklen haber verdi ki İbn Abbâs-ın Kudeyd-de yahut Usfân-da bir oğlu vefat etmiş. Bunun üzerine İbn Abbâs: Yâ Küreyb! Bak oğlumun cenazesine ne kadar cemâat tonlan-mış? demiş. diyor ki: Bunun üzerine ben dışarıya çıktım. Bir de baktım ki oğlunun cenazesine bir hayli cemâat toplanmış. Bunu kendisine haber verdim İbn Abbâs: Bu toplananların kırk kişi olduğunu tamlıîn eder misin? dedi. Ben: Evet; cevâbını verdim. (Öyle ise) cenazeyi çıkarın. Zira ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i şöyle buyururken işittim: bir Müslüman yoktur ki öldüğü zaman cenazesini Allah-a hiç bir şey-i şerik koşmayan kırk kişi tutup kapsın da Allah kendilerine o kimse hakkında şefâata izin vermesin.» dedi. Ma-rufun rivâyetinde: «Serik b. Ebi Nemir-den o da Küreyb’den o da İbn Abbâs-dan.» denilmiştir. ile Usfân: Mekke ile Medine arasında iki yerin ismidirler. Râvi çocuğun ha ilgisinde vefat ettiğinde şüphe etmiştir. bu gerekse bundan önceki hadis Müslümanlardan cenaze namazı kılan cemâatin o cenaze hakkındaki şeraat isteklerinin kabul edileceğine delildir. Cenaze namazında cemaatın kalabalık olması müstehabdır. Maamafih rivâyetlerde gösterilen adetlerin az miktarlarına da şefaat hakkı verileceğine göre kırk adedini bildiren hadîs yu/ adedinin mefhûmunu itibardan ıskaat etmiş; üç salT hadîsinin mefhûmu dahi kırk kişi mefhûmunun hükmünü kaldırmıştır. Binâenaleyh netice ittibârı ile mâna şu olur: «Cenaze hakkında şefaat isteyenlerin arzular is-âf edilecektir.