2393-) Bana Ebû Küreyb Muhammedü-bnu’l-Alâ- rivâyet etti. ki): Bize Fudayl b. Merzûk rivâyet etti. ki): Bana Adiyy b. Sabit Ebû Hâzim-den o da Ebû Hüreyreden naklen rivâyet etti. Ebû Hüreyre şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): İnsanlar! Şüphesiz ki Allah Tayyibdir. Tayyîb-den başka bir şey kabûl etmez. Allah mü-minlere de Resullere emrettiği şeyleri emir ederek: "Ey Resuller! Helâl olan şeylerden yiyin ve sâlih amellerde bulunun. Çünkü ben. Sizin yaptıklarını pekâlâ bilirim" Sûre-i müminin Âyet 51 (Başka bir âyette): "Ey imân edenler! Size verdiğimiz rızıkların helâl hoş olanlarından yiyin. Sûre-i Bakara âyet 172 buyurmuştur." dedi. şunları söyledi: Bir kimse (Hak yolunda) uzun sefere çıkar saçları dağılmış toza toprağa bulanmış bir hâlde ellerini semâya uzatarak: Yâ Rabbî yâ Rabbî! diye duâ eder. Hâlbuki yediği haram içtiği haram giydiği haram (hâsılı) kendisi haramla beslenmiş olursa böylesinin duası nasıl kaböl edilir?» îyâz-ın beyânına göre Allahü teâlâ’nın «Tayyib» diye sıfatlanması: Her türlü noksanlıklardan münezzehtir manasınadır. Binâenaleyh Kuddûs gibidir. Lûgatta «Temizlik- ve «kirden pastan selâmette kalan» mânâsına gelir. hadis islâmm temellerini teşkil eden hadislerden biridir. Kâdı îyâz: «Ben bu gibi hadîslerden 40 tanesini bir cüz hâlinde topladım.» demektedir. (sallallahü aleyhi ve sellem) hacc sıleyrahm ve müsta-hab olan ziyaretler gibi tâatlardan birini ifâ için uzun yola çıkan fakat yediği içtiği her şeyi haram olan yani haramdan beslenen bir kimsenin duası ve taatı kabul edilmiyeceğini beyân buyurmuştur. Bundan maada hadîs-i şerîfde şu hükümler çıkarılmıştır: