2416-) Bize Kuteybetü-bnu Saîd rivâyet etti. ki): Bize Hatim yani İbn İsmâîl Yezîd yani İbn Ebî Ubeyd-den rivâyet etti. ki): Ben Âbi-l-Lâhm-ın azatlısı Umeyr-den dinledim şöyle dedi: Sahibını bana et doğramamı emretti. Derken yanıma bir fakir geldi ben de kendisine bu etten yedirdim. Sahibını bunu öğrenince be- ni dövdü. Bunun üzerine ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek hâdiseyi kendisine anlattım. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onu çağırdı ve: «Bunu niçin dövdün?» diye sordu. Sahibim: «Emrim olmaksızın yiyeceğimi başkasına veriyor.» dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) «Sevap ikinize birdendir.» buyurdular. ecir de aranızda yarı olur.» cümlesi hakkında Nevevî (631-676) şunları söylemiştir: «Bu hadis yukarıda geçtiği vecîhle Hazret-i Umeyrin efendisinin razı olacağını bildiği miktarda sadaka vermesi için izin aldığına hamledilmiştir. rivâyet dahi Hazret-i Umeyr-in efendisinin razı olacağını zannettiği bir miktar et verdiğine mahmuldür. Fakat efendisi razı olmamıştır. Binâenaleyh Umeyr için ecir vardır. Çünkü tâat itikaad ettiği bir şey-i tâat niyeti ile yapmıştır. Efendisine de ecir vardır. Zira malı onun nâmına telef edilmiştir.» Müslim sarihlerinden Übbi bu hususta Nevevî-ye itiraz etmiş ve: -Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bu sözü ile kölenin alel-ıtlâk efendisinin malında tasarrufa hakkı olduğunu bildirmek istememiştir. O yalnız doğru hareket ettiği anlaşılan bir iş için kölenin dövülmesini doğru bulmamış bu sebeple sahibini çağırarak kendisini sevap kazanmağa teşvik buyurmuştur.» demiştir. İkinize birdendir.» yani razı olursan bu işten sana da kölene de sevap vardır; demektir. Aksi takdirde köleye sevap olamaz. Meğer ki Hazret-i Umeyr-in yaptığı gibi te-vîl ederek efendisinin razı olacağına kanâat getirmiş ola...