2445-) Bana Ebû-t-Tâhir rivâyet etti. ki): Bize Abdullah b. Vehb haber verdi. ki): Bana Leys Ubeydullar b. Ebî Ca-fer-den o da Hamzatü-bnü Abdillâh b. Ömer-den naklen haber verdi. Hamza babasını şöyle derken işitmiş: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kimseler taa kıyâmet günü yüzünde bir parça et kalmaksızın (huzûr-u İlâhîye) gelinceye kadar âlemden dilenmeye devam edeceklerdir. hadîsi Buhârî ile Nesâî «Zekât» bahsinde tahrîc etmişlerdir. Parça demektir. Bu kelimeyi Bazıları «Mez-a» Bazıları da «Miz-a» şeklinde rivâyet etmişlerdir. ki: Ömrünü dilenmekle geçiren kimseleri Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz yermiş kıyâmet gününde böylelerin yüzünde et kalmıyacağım beyân buyurmuştur. diyor ki: «îhtimâl bu hadîsten murâd: Dilencinin mevki ve itibaren sakıt olarak gelmesidir. Yahut yüzü âzab görecek de etleri dökülecektir. Bu şekilde azâb ona verilecek cezanın âmeli cinsinden olması içindir. Çünkü dilenci âleme el açmakla dünyâda yüzünü zelil ve rezil etmişti. Yahut kıyâmette dilencinin yüzü kamilen kemikten ibaret olacak bu hâl onu başkalarından ayıracak dilenci olduğu onunla bilinecektir. Ebi Cemre: -Bu hadîsin mânâsı: Kıyâmet gününde dilencinin yüzünde güzellikten eser bulunmıyacaktır demektir. Çünkü yüzün güzelliği üzerindeki etle kâimdir.» demiştir. Nevevî-nin beyânına göre bu çirkin hâl zaruret olmaksızın dilenenlere mahsûstur. Nitekim hadîsin bir rivâyetinde; «Bir kimse malını çoğaltmak için dilenirse...» kaydı vardır.