2449-) Bana Ebû-t-Tâhir ile Yûnus b. Abdil-a-lâ rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İbn Vehb rivâyet etti. ki) -. Bana Amr b. Haris İbn Şihâb-dan o da Abdurrahmân b. Avf-ın azatlısı Ebû Ubeyd-den naklen haber verdi. Ebû Ubeyd Ebû Hüreyre-yi şunları söylerken işitmiş: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): birinizin bir sırt odun toplaması ve onu sırtına yüklenerek satması kendisi için versin vermesin bir adama el açmaktan daha hayırlıdır.» buyurdular. hadîsi Buhârî «Zekât» bahsinin bir iki yerinde ve «Kitâbü-l-Buyû-»-da Nesâî «Zekât»-da tahrîc etmişlerdir. şerif: Çalışıp kazanmaya iktidarı olan bir kimsenin mutlaka helâlından kazanarak yemesi gerektiğini bildiriyor. Görülüyor ki sırtla odun taşıyarak yahut hammallık ederek geçim te-mîn etmek ne ayıptır ne günah!.. Ayıp hattâ haram olan meslek el ayak tutarken dilencilik etmektir. Dilencilik bir kazanç te-mîn etse de etmese de çirkin bir iştir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «verse de vermese de...» buyurmakla buna işaret etmiştir. Zira dilecinin istediği verilirse kendisi minnet ve dilenme zilleti altında kaldığı gibi verilmediği takdirde dahi haybet ve husrân zilletine ma-rûz kalır. Bundan dolayıdır ki Ashâb-ı kirâm- dan birinin yere kamçısı düşse onu kimseden istemezlermiş. Nitekim bundan sonraki ha-disde görülecektir. kötülüğü hakkında Ashâb-ı Kiram- dan: Atıyyetü-s-Sa-dî İbn Mes-ûd Abdullah b. Amr Hubeyş b. Cünâde Ebû Hüreyre Kabîsatü-bnü Muhârik Enes b. Mâlik Abdurrahmân b. Ebî Bekr İmrân b. Husayn Sevbân Mes-ûd b. Imrân Câbir isimleri verilmeyen iki zât Ebû Saîd-i Hudri Sehl b. Hanzele Beni Esed-den bir zât Müzeyne-den bir zât Ali b. Ebi Tâlib İbn Abbâs Muâviye Semûratü Benû Cündeb Ebû Ümame Ebû Zerr Adiyy-i Cüzâmî Firâsî ve Aziz b. Amr (radıyallahü anhüm) hazerâtından hadîsler rivâyet olunmuştur. Bu hadîsleri Aynî Buhârî şerhinde şöyle sıralamıştır: