2472-) Bize Abd b. Humeyd rivâyet etti. ki): Bize Abdürrazzâk haber verdi. ki): Bize Ma-mer Zühri-den bu isnâdla bu hadisin mislini haber verdi. hadîsi Buhârî Ebû Dâvûd ve Nesâî «Zekât» bahsinde tahrîc etmişlerdir. şerîfde Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-den ihsan isteyen Ensârin isimleri bildirilmemiştir. Ancak ulemâdan bâzılarına göre Nesâî- nin rivâyetinde Hazret-i Ebû Saîd-in de isteyenlerden biri olduğuna delil vardır. Zîrâ Ebû Said (radıyallahü anh): «Annem beni şiddetli bir ihtiyâç dolayısıyla atıyye istemek üzere Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e gönderdi ben de gittim ve oturarak bekledim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) beni karşılayarak: Her kim ganî olmak isterse Allah onu ganî kılar... buyurdular.» demiştir. Aynî bu istidlale haklı olarak itiraz etmiştir. Çünkü Ebû Saîd hadisinde onun Ensâr-la birlikte Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-den bir şey istediğine delâlet eden cihet yoktur. bâzı rivâyetlerinde Ensâr’ın Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-den üç defa atıyye istedikleri bildirilmiştir. kim afif olmak isterse Allah onu afîf kılar...» cümlesinden mu-râd: Her kim dilenmekten afîf olmak isterse Allah kendisine iffet yani haramdan sakınmayı ihsan eder; demektir. ofmak isteyeni Allah ganî eder...» cümlesi: Her kim kendini gani gösterirse Allah da onu başkalarına muhtaç bırakmaz; rızkını verir demektir. murâd: Sabretmeye çalışandır. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) böylesine Allahü teâlâ-nın hakikaten sabır ihsan edeceğini bundan daha büyük bir ihsan bulunmadığını beyân etmiştir.