2480-) Bize Hasen b. Alîyy El-Hûlvânî ile Abd b. Humeyd rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ya-kûb yani İbn îbrâhîm b. Sa-d rivâyet etti. ki): Bize babam Sâlih-den o da İbn Şihâb-dan naklen rivâyet etti. ki): Bana Amir b. Sa-d babası Sa-d-dan naklen haber verdi ki Şöyle dedi: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Ben de aralarında oturduğum hâlde (müellefe-i kulûb-dan) birkaç kişiye atıyye verdi. Yalnız onlardan bir adama hiç bir şey vermedi. Hâlbuki içlerinde benim en beğendiğim o idi. Bunun üzerine ben kalkarak Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına gittim ve kendisiyle gizlice konuştum; dedim ki: Ya Resûlallah! Filâna n-için vermedin? Vallahi ben onu sağlam bir mü-min görüyorum. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-. Yahut Müslim; dedi. Ben biraz sustum. Sonra yine o adamın bildiğim hâli yine bana galebe çalarak: Ya Resûlallah filâna n-için bir şey vermedin? Vallahi ben onu sağlam bir mü-min görüyorum; dedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (tekrar): Yahut Müslim; buyurdu. Ben yine biraz sustum. Sonra o adamın bildiğim hâli bana (tekrar) galebe çalarak: Ya Resûlallah! Filâna n-için bir şey vermedin? Vallahi ben onu sağlam mü-min görüyorum; dedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (yine): Yahut Müslim; dedi ve şunu ilâve ettiı Ben yüzü üstü cehenneme atılır korkusuyla başkası bence daha makbul olduğu hâlde bazen bir kimseye dünyalık veririm.» hadisinde bu söz iki defa tekrarlanmıştır.