2516-) Bize Abd b. Humeyd rivâyet etti. ki): Bize Abdurrazzâk b. Hemmâm rivâyet etti. ki): Bize Abdülmelik b. Ebî Süleyman rivâyet etti. ki): Bize Selemetü-bnü Küheyl rivâyet etti. ki): Bana Zeydü-bnu Vehb El - Cüheni rivâyet etti ki kendisi Alî (radıyallahü anh) ile beraber olup Haricîlere karşı çıkan orduda İmiş. Ali (radıyallahü anh) şunları söylemiş: cemâat! Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i şöyle buyururken işittim: «Ümmetimden öyle bir kavim çıkacak ki Kur-ân okuyacaklar sizin okuyuşunuz onlarınkinin yanında hiç bir şey değildir. Namazınız da onların namazının yanında bir şey değildir. Orucunuz dahi onların orucuna nisbetle hiç bir şey değildir. Kur-ân-ı okuyacaklar onu kendi lehlerinde zannedecekler. Hâlbuki aleyhlerine olacak. Namazları köprücük kemiklerinden öteye geçmiyecek İslâm-dan ok-un avı delip geçtiği gibi çıkacaklar.» harbeden ordu Peygamberleri (sallallahü aleyhi ve sellem)’ia dilinden kendilerine neler takdir buyurulduğunu bilseler mutlaka çalışmaktan vazgeçerlerdi. Bu kötü kavmin alâmeti şudur: İçlerinde öyle bir adam bulunacak ki o adamın pazısı olup kolu bulunmayacak. Pazısının ucunda meme ucu gibi bir çıkıntı bulunacak. Onun Üzerinde de beyaz kıllar olacak. Sizler Muâviye ile Şamlılara gidecek buradakileri terkedeceksiniz. Bunlar sizin çoluk çocuğunuza ve mallarınıza sizin nâmınıza halef olacaklar. Vallahi ben onların bu kavim olacaklarını kuvvetle ümid ediyorum. Çünkü onlar dökülmesi haram olan kanı döktüler; halkın mer-adaki hayvanlarını gaspettiler. Binâenaleyh siz besmele ile (onların üzerine) yürüyün.» Küheyl ki: «Bana Zeydü-bnu Vehb ordunun konakladığı yerleri birer birer anlattı. Nihayet şöyle dedit Bir köprüye vardık. O gün Haricîlerin başında Abdullah b. Vehb Er-Râsibî vardı. Kendileri ile karşılaşınca Alî (radıyallahü anh) ordusuna: Mızraklarınızı bırakın kılınçlarınızı da kınlarından çıkarın. Çünkü ben bunların Harûrâ günü yaptıkları gibi size Allah aşkına sulh teklif edeceklerinden korkarım; dedi. üzerine ordu dönüp mızraklarını bertaraf ettiler. Ve kılınçlarını çektiler. Askerlerimiz onları kendi mızrakları ile delik deşik ettiler. Ölüleri birbiri üzerine yığıldı bizimkilerden o gün yalnız iki kişi vuruldu. Alî (radıyallahü anh): Onların içinde o sakat adamı arayın! dedi. Onu aradılar fakat bulamadılar. Bunun üzerine Alî (radıyallahü anh)-i bizzat kalkarak üstüste öldürülen insanların yanına geldi: Bunları geri çekin! dedi. Müteakiben yere gelen cesetler arasında onu buldular. Alî tekbîr getirdi sonra.- Allah doğru söyler Resûlüde doğruyu tebliğ buyurur - dedi. O sırada Abîdetü-s - Selmâni Alî-nin yanına gelerek: Yâ Emîre-l-Mü-nınin! Kendisinden başka ilâh olmayan Allah aşkına (söyle) bu hadîsi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den hakîkaten sen mi işittin? diye sordu. Alî: Kendinden başka ilâh olmayan Allah-a yemin ederim ki: evet ben İşittim; cevâbını verdi. Abîde Alî-den üç defa yemin istedi Alî de ona yemin verdi.»