2659-) Bana Ebut-Tâhir rivâyet etti. ki): Bize İbn Vehb haber verdi. ki): Bana Amr b. Haris haber verdi ona da Abdurrahman b. Kâsım rivâyet etmiş ona da Muhammed b. Ca-fer b. Zübeyr rivâyet eylemiş ona da Abbad b. Abdillah b. Zübeyr rivâyet etmiş ki kendisi Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in zevcesi Âişe-yi şunu söylerken işitmiş: adam Ramazanda mescidde iken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına gelerek Ya Resûlüllah yandım yandım dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona başına geleni sordu adam: Ehlimle cima ettim dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Sadaka ver buyurdular Adam: Vallahi ya Nebiyyallah Hiç bir şey-im yoktur. Ben buna kaâdir değilim dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Otur emrini verdi.» O da oturdu. O bu halde iken bir adam Üzerinde yiyecek yüklü bir eşeği sürerek çıka geldi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): o demin yanan zât?» diye sordu. Adam hemen ayağa kalktı Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Al bunu tesadduk et buyurdular. O zât: Ya Resûlüllah bizden başkasına mı (tasadduk edeceğim?) Vallahi bizler cidden açız hiç bir şey-imiz yok dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Öyle ise onu siz yeyin. buyurdular.» hadîsi Buhârî «Kitâbü-l-Hudûd» «Kitâbu-s-Savm» ve «Kitâbu l-Muharibin» de Ebû Dâvud ve Nesâî «Kitâbu-s-Savm» da tahrip etmişlerdir. diyerek Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e dert yanan zâtın Selemetü-bnü Sahr El-Beyâdi bir rivâyete göre Selnan b. Sahr olduğunu az yukarıda görmüştük. rivâyetine göre: «Selemetü-bnü Sahr El-Beyâdi zevcesine Ramazan geçinceye kadar zıhâr yapmış Ramazanın yarısı geçince bir gece onunla cimâda bulunmuş. Müteakiben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek vakayı ona anlatmış Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Bir köle azad et buyurmuşlar. Seleme: Köle bulamam demiş. Öyle İse aralıksız iki ay oruç tut buyurmuşlar. Seleme: Ben bunu da yapamam demiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Altmış fakir doyur buyurmuş. Seleme bunu da yapamıyacağını söylemiş. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Fervetü--bnü Amr-a: Ver şuna bu zenbili büyütmüşler. Zenbil on beş -onaltısa zahire alacak kadar büyükmüş.» ki Bâbımız hadîsinde vak-anın güpe gündüz Tirmizî-nin rivâyetinde ise geceleyin geçtiği bildiriliyor. Bundan dolayıdır ki ulemâ bu vak-anın iki defa başka başka kimselerin başından geçmiş olduğuna kaaldirler. kişinin de Benî Beyaza kabilesine mensup olmaları keffâretin sıfatında ve fakirlik hususunda iştirak etmeleri kıssanın bir olmasını îcab etmez. zât günah irtikâb eden bir kimsenin cehennem ateşiyle azâb olunacağını bildiği için «yandım » demiş yahut «kıyâmette ateşle azab göreceğim» demek istemiştir. bazı rivâyetlerinde gelen zâtın başını saçını yolarak göğsüne vurduğu ve «Hem helâk oldum hem helâk ettim.» diye feryat ettiği bir rivâyette yüzüne vurduğu Darakutni-nin rivâyetinde basına toprak saçtığı bildirilmiştir. Büyük zenbil demektir. (sallallahü aleyhi ve sellem)-in: o demin yanan zât?» diye sorması bu zâtın orucunu kasten bozduğuna-delildir. Çünkü bu söz ona kasıt hükmü isbât etmektedir. Hurmayı ona verirken «Bunu tesadduk et » buyurmuştur. Bu söz mutlak vârid olmuşsa da maksat «Altını; fakire tesadduk et» demektir.