2677-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Ebû Hâlid-i Ahmar Humeyd-den rivâyet etti. ki): Sefere çıktım ve oruç tuttum. Bana: «Orucunu kaza et » dediler. Ben de (onlara): «Bana Enes haber verdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in as-bâbı sefere çıkarlar fakat ne oruç tutan tutmayanı ayıplarmış ne de tutmayan tutanı.» dedim. İbn Ebî Müleyke-ye rastladım bana o da Âişe (radıyallahü anha)-dan bu hadîsin mislini rivâyet etti. Enes Rivâyetini Buhârî «Kitâbu-s-Savm» da tahrîc etmiştir. rivâyetler dahi gerek lafız gerekse hüküm itibarı ile yukardakiler gibi seferde oruç tutmayı caiz görmiyenler aleyhine delildirler. umûmundan anlaşılıyor ki seferde orucu terketmek vâcıb değil bir ruhsattır. Fakat kudreti olanların oruç tutması yine de efdaldır. Zîra gördük ki rivâyetlerin birinde: size verdiği bu ruhsatı tutun.» buyurulmuştur. Bu cümleden murâd Orucu tutmaya teşviktir. ravi mezkûr cümleyi unutmuştur. Lâkin onu vaktiyle mevsuk bir râviden dinlemişse muhakkik usûl-i fıkıh ulemâsı ile muhaddislere göre unutmasının hiç bir zararı yoktur. Yalnız Kerhî ile ona tâbi olurlarsa böyle bir hadîsle amel olunmaz. bir hadîs sorulunca «Onu ben rivâyet etmedim.» derse o bahîslp. bütün ulemâya göre açel caiz olmaz.