2703-) Bize Ahmed b. Osman en-Nevfelî rivâyet etti. ki): Bize Ebû Âsim rivâyet etti. ki): Bize Ömer b. Muhammed b. Zeyde El-Askalani rivâyet etti. ki): Bize Salim b. Abdillah rivâyet etti. ki): Bana Abdullah b. Ömer (radıyallahü anhüma) rivâyet eyledi. ki): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında aşûra gününün lâfı oldu da: «O öyle bir gündür ki câhiliyet devri halkı onda oruç tutarlardı. Artık isteyen o gün oruç tutar isteyen tutmaz.» buyurdular. hadîsi Buhârî «Kitâmu-s-Savm» ve «Kitâbu-t-Tefsir» de tahrîc etmiştir. bütün rivâyetlerinde hadîsin sonunda muhtasaran «Dileyen oruç tutar.» buyuruüriuştur. yine İbn Ömer (radıyallahü anh)-dan tahrîc ettiği rivâyette: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Sizden kim aşûra günü oruç tutmak isterse tutsun oruç tutmak istemiyen ondan vazgeçsin buyurdu.» denilmiştir. . hadîsi Dârimi (281-255) dahi «Sünen» inde Müslim-in rivâyeti gibi tahrîc etmiştir. bu rivâyetler o gün oruç tutup tutmamanın ihtiyari bir iş olduğuna delâlet etmektedirler. ve bundan sonraki rivâyetler aşure orucunun farziyeti nes-hedilerek nâüle kabilinden meşru kaldığına delildirler. fıkıh ulemâsı bir ibâdetin farziyeti neshedildikten sonra o ibaretin mubah olarak meşru kalıp kalmıyacağı mes-elesinde ihtilâf etmişlerdir. Abdullah b. Ömer-in aşûra günü oruç tutmaması o günü islâmda da câhiliyet devrinde olduğu kadar ta-zim etmiş olmamak içindir. Onun mezkûr günde oruç tutmaması o gün oruç tutula-mıyacağına delâlet etmez. Zîra o gün ehl-i şirkin hatırasını ihya için değil de sevap kasdıyla oruç tutana Allah ındinde büyük sevap vardır. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in aşûra günü niçin oruç tuttuğu ihtilaflı bir mes-eledir. Bazıları onu câhiliyyet devrinden beri tuttuğunu söyler. ile Müslim-in İbn Abbâs (radıyallahü anh) dan tahric ettikleri bir rivâyete göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Medine-ye gelince Yahûdilerin aşûra günü aruç tuttuklarını görmüş onu Mûsa (aleyhisselâm)-ın dahi tuttuğu söylenince: «Biz Hazret-i Mûsa-ya uymaya sizden daha lâyıkız.» buyurarak bu orucu tutmuştur. ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bu orucu Kureyş ile birlikte islâmiyetten evvel tutmuş Medine-ye hicret edince Mûsa (aleyhisselâm)’in şeriatında da bulunduğunu öğrenerek- onu hem kendisi tutmuş hem de ashabına emir buyurmuştur. Ramazan orucu farz kılınınca İse bu işi ashabının ihtiyarına bırakmıştır.