2748-) Bana Harun b. Saîd El-Eyli ile Ahmed b. İsa rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ihni Vebb rivâyet etti. ki): Bize Amr b. Haris Ubeydullah b. Ebî Cafer-den o da Muhammed b. Ca-fer b. Zâbeyr-den o da Urve-den o da Âişe (radıyallahü anha)-dan naklen haber verdi ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ; kim üzerinde oruç borcu olduğu halde ölürse onun nâmına velisi oruç tutar.» buyurmuşlar. hadîsi Buhârî Ebû Dâvud ve Nesâî «Kitâbu-s-Savm» da tahric etmişlerdir. (sallallahü aleyhi ve sellem)-in: oruç borcu olduğu halde...» buyurması maksadının mükellefler olduğuna karinedir. Yani akıl baliğ olarak ölen bir kimsenin oruç borcu varsa onun nâmına velisi oruç tutacaktır. Bunu tecviz eden ulemâ velinin kim olduğunu tâyin hususunda ihtilâf etmişlerdir. Bazıları akraba olduğunu söylemiş bir takımları hassaten mirasçı diğerleri de asabe akraba olduğunu ileri sürmüşlerdir. göre sahih olan kavil akraba olmasıdır. Bu hususta asabe yahut mirasçı olmanın bir te-siri yoktur. Akraba olmayan birinin ölen nâmına oruç tutması hususunda «El-MÜhezzeb» şerhinde: «Velinin izni ile tutarsa şahindir. îzinsiz tutarsa sahîh olmaz. Velinin Ölen nâmına oruç tutması vâcib değil müstahabdır.» denilmektedir. Hazm-in rivâyetine göre Leys b. Sa-d Ebû Sevr-ve Dâvud-u Zahiri velilerin ölen kimse nâmma oruç tutmalarının farz olduğunu söylemişlerdir.- birinin oruç tutması da kâfidir. dahi «Er-Bavda» nâm eserinde kat-iyyetle buna kaail olmuş fakat mezkûr kavli hiç bir kimseye nisbet etmemiştir. diyor ki: «Üstadımız Zeynüddin Nevev i-nin bu kavline şaşmış sonra onun müslim şerhinde Safi î-nin bir kavline göro ölen kimse namına velisinin oruç tutması müstehab olduğunu söylediğini vâcib değildir diye tasrih ettiğini bildirmiştir.»