2972-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Abdetü-bnü Süleyman Hişâm-dan o da babasından o da Âişe (radıyallahü anha)-dan naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: Haccetü’l-Vedâ--da Zi’l-Hicce hilâline yakın (bir günde) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber yola çıktık. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Sizden kim Ömreye niyet etmek isterse etsin! Eğer hedy kurbanı gönder meşeydim ben de ömreye niyet ederdim.» buyurdu. Cemâatdan Bazıları ömreye Bazıları da hacca niyet etmişlerdi. Ben ömreye niyet edenler arasındaydım. Bu suretle yola çıkarak Mekke-ye vardık. Arafe günü bana hayızlı bulunduğum bir sırada geldi. Ama ömremden hille çıkmadım. Müteakiben bunu Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e sızlandım. O da: «umreni bırak saçını çöz ve taran da hacca niyet et!» buyurdular. de öyle yaptım. Hasbe gecesi olunca —ki Allah haccımızı tamamlamayı nasîb etmişti— Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) benimle beraber (kardeşim) Abdurrahmân b. Ebî Bekri gönderdi. O beni terkisine alarak Ten-ime çıkardı. (Orada) ömreye niyet ettim. Böylece Allah hem haccımızı hem ömremizi bize nasîb etti. Dedi ki): Bu haccda hedy kurbanı sadaka ve oruç yoktu.