3049-) Bize Muhammedü-bnü-l-Müsennâ rivâyet etti. ki): Bize Yahya yani El-Kattân Ubeydullah-dan rivâyet etti. ki): Bana Nâfi- rivâyet etti ki Abdullah b. Abdillâh ile Salim b. Abdillâh Haccâc İbn Zübeyir île harbe geldiği vakit Abdullah (İbn Ömer) ile konuşmuşlar. Kendisine: Bu sene haccetmemen sana zarar vermez. Çünkü halk arasında Çarpışma olup da seninle beyt-i şerif arasına girileceğinden korkarız! demişler. Abdullah: «Eğer benimle beyt-i şerîf araşma girilirse ben de beraberinde olduğum hâlde Kureyş kâfirleri Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beyt-i şerifin arasına girdikleri vakit o ne yaptıysa ben dahi onu yaparım. Sizi şahit kılarım ki ben ömreye niyet etmişimdir.» demiş ve yoluna devam etmiş. Zü’l-Huleyfe-ye varınca Ömre için telbiye getirmiş. Sonra şunu söylemiş: yol verilirse ömremi ifâ ederim. Mâni olunursa beraberimde bulunduğum zaman Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ne yaptıysa ben de onu yaparım.» şu âyet-i kerime-yi okumuş: sizin için Resûlüllah-da güzel bir örnek vardır. Sonra yolun» devam etmiş. Beydâ düzüne varınca: «Bunların ikisinin hükmü de birdir. Ömreme mâni olunursa baççıma da manî olunur. Sizi şahit kılarım ki ben bir haccla bir Ömreye niyet ettim» demiş yine yoluna devam etmiş Kudeyd denilen yerde bir kurban Katın almış sonra haccia Ömre İçin beyt-i şerîfde ve Safa ile Merve arasında biı- defa tavaf yapmış. hîlle çıkmamış taa her iki ibâdeti haccla- tamamladıktan sonra bayram günü ihramdan çıkmış.