3167-) Bize bu hadîsi Ebû Bekir b. Ebî Şeybe de rivâyet etti. ki): Bize Abdetü-bnu Süleyman ile Abdullah b. Nümeyir ve Hümeyd b. Abdirrahmân Hişâm b. Urve-den bu isnâdla rivâyette bulundular. hadîsinde: «Hişâm dedi ki: Nass anakın fevkindedir.» ziyâdesi vardır. hadîsi Buhârî «Hacc» «Cihâd» ve «Megazî» bahislerinde; Ebû Dâvûd Nesâî ve İbn Mâce «Hacc» bahsinde muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. rivâyetinden anlaşıldığına göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in mevzubahis Arafat dönüşü veda haccına aittir. Hayvanın kendi hâline bırakılarak yürümesidir. Hayvanın var kuvvetiyle koşması mânâsına gelir. Battal diyor ki: «Arafat-tan acele dönmek Allahü A-lem vaktin darlığındandır. Çünkü Arafat-tan Müzdelife-ye güneş indikten sonra hareket edilir. Arafat-la Müzdelife arasında üç mil kadar mesafe vardır. Hacıların akşamla yatsı namazlarını Müzdelife-de kılmaları îcâb eder. acele namaza yetişmek için yolda da acele davranırlar.» şerif Selef-i Sâlihînin Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)9 bütün harekât ve sekenâtında uymak için onun hâllerini soruşturmaya büyük ehemmiyet verirdiklerine delildir.