3240-) Bana Muhammedu-bnu-Münhâl Ed-Darîr rivâyet etti. ki): Bize Yezîd b. Zürey rivâyet etti. ki): Bize Kumeyd-i Tavîl Bekr b. Abdillâh El-Müzenî-den rivâyet etti. ki): Ben Kabe-nin yanında İbn Abbâs-la birlikte oturuyordum. Derken ona bir bedevî gelerek şunları söyledi: neden amcanız oğullarını hacılara bal ve süt sunarken görüyorum siz ise üzüm şerbeti sunuyorsunuz. Bunu ihtiyâcınızdan dolayı mı yoksa bahîllikten mi yapıyorsunuz?» İbn Abbâs şu mukabelede bulundu: hamdolsun hiç bir ihtiyâcımız yok. Bahîl de değiliz (Ama) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) arkasında Üsâme olduğu halde devesi üzerinde geldi de su istedi. Biz de kendisine bir kap üzüm şerbeti getirdik. O bunu içti. Ve artanını Üsâme-ye sundu. (Bize de): «İyi yaptınız! Hoş ettiğiniz! Hep böyle yapın! buyurdular. Binâenaleyh biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in emir buyurduğu bir şeyi değiştirmek istemeyiz. hadis sikâye vazifesinin faziletine ve sikâye şerbeti içmenin rnüs-tehab olduğuna delildir. diyor ki: «Ulemâmız hacı olsun-olmasın herkesin Hazret-i Abbâs sikâyesinin şerbetinden içmeyi bilittifak müstehab görmüşlerdir. Delilleri bu hadisdir. Sikâye şerbeti kuru üzüm vb. ile tad-landırılan tadı hoş olup sarhoşluk vermeyen sudur. Ama üzerinden uzun zaman geçer de müskir olursa içilmesi haramdır.» şerif sikâyecilere olsun şâir iyilik edenlere oîsun teşekkür ve senada bulunmanın müstehab olduğuna delildir.