Hocam daha önce size evliliğimin ilk zamanlarında yaşadığım bazı ailevi problemlerle ilgili yazmıştım (anne baba). Allah razı olsun verdiğiniz tavsiyeleri dinleyince elhamdülillah işler daha iyi oldu en azından şimdilik.

Bir kız evladımız oldu kıymetli hocam. Benim anne babam farklı şehirlerde olmamıza ve yaklaşık bir yıl onlarla neredeyse hiç iletişim kurmamama rağmen ziyarete geldiler. Böyle yapmamın sebebi sizin “kendini unuttur” demenizdi. Sorun şu ki benimle aynı dönemlerde eşim de kendi anne babasıyla bazı sıkıntılar yaşadı. Sadece bayramlarda ziyaretlerine gitti ve şu an tamamen görüşmüyorlar. Bebeğimiz ciddi riskler sebebiyle erken doğdu ve bir ay kuvözde kaldı. Eşim o dönemde ailesini arayıp haber verdi ama sonrasında ne aradılar ne de sordular. Oysa evimizden sadece birkaç kilometre uzakta oturuyorlar.

Eşimin bazı akrabaları gelip ona: “Annen çok üzülüyor hep ağlıyor al çocuğunu götür göster” dediler. Eşim ise geri adım atmıyor ve: “Benim çocuğum bu kadar kıymetsiz mi? Aramayan sormayan insanlara çocuğumu mu götüreceğim?” diyor.

Son olarak eşimin anneannesi beni arayarak: “Ne olur aralarını yap sevap işlersin. Sen de anne oldun onları anla” diyerek gizli gizli nasihat etti. Ama ben ne yapacağımı bilemiyorum. Kayınvalidem zamanında bana ağır ve kırıcı sözler söylemişti; daha iki-üç aylık gelinken bu olaylar yaşandı. O zamandan beri benim de onlarla bir iletişimim yok.

Bununla beraber eşimin teyzeleri kayınvalidemin psikolojik olarak rahatsız olduğunu ve ilaç kullanması gerektiğini söylediler. Kayınvalidemin kafasında kurduğu şeylere inanıp vazgeçmediğini ifade ettiler. Böyle bir durum varsa eşimin annesine yardım etmesi gerektiğini düşünüyorum ve bunu kendisine söyledim. Ancak eşim: “Konduramıyorum annem deli mi diyeceğim insanlara?” diye tepki verdi. Bir psikiyatra gidip durumu danışmasını belki bir yol gösterilebileceğini önerdim ama pek oralı olmadı.

Ben bu işe hiç karışmamalı mıyım? Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum hocam. Nasihat ederseniz çok sevineceğim. Allah razı olsun.

Allah Teâlâ yavrunuza afiyet üzere bir ömür nasip etsin. Âmin.

1. Eşinin ailesi ile yaşadığı veya yaşayacağı sorunlara hiçbir şekilde müdahil olma kendini sorumlu hissetme. Sen bir problem oluşturdu isen onu düzelt. Gerisinde senin yapacağın iş beklemediğin sonuçları doğurabilir.
2. Eşin de durumu zamana yaymalıdır. İleriki günlerde sinirler yatışır ve soğukluk gidebilir. Bu arada gerginliği artıracak şeyler yapmamalısınız.
3. Ne eşin ne de siz anne babanızla kökten bir kopmayı düşünmemelisiniz. Geçici bir gerginliktir düzelecek biiznillah diye bakın. Ve düzelmesi için uygun zaman kollayın.
4. Bu arada sizin eşinizle muhabbetinizi önemsemeniz gerekir. Dikkat edin şeytan bu gerginlikten istifade ile aranıza fitne sokmasın.