3405-) Bize Kuteybetü-bnü Saîd rivâyet etti ki): Bize Leys Saîd b. Ebî Saîd-den o da Mehrî-nin azadlısı Ebû Saîd-den naklen rivâyet etti ki Ebû Saîd Harra gecelerinde Hazret-i Ebû Saîd-î Hudrî-ye gelerek Medine-den çekişmek hususunda onunla istişarede bulunmuş. Ve kendisine Medine-nin pahâlılığından çoluk çocuğunun kalabalığından dert yanmış. Medine-nin meşakkat ve sıkıntısına sabrı kalmadığını haber vermiş. Hazret-i Ebû Said ona şunları söylemiş: Yazık sana! Ben sana bunu emredemem. Çünkü ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i; bir kimse Medine-nin sıkıntısına katlanarak ölürse müslüman olmak şartıyle kıyamet gününde ben ona şefaatçı yâhut şahit olurum.» buyururken işittim.