3429-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): BUe Ubeydûllah bin Mûsa rivâyet etti. ki): Bize Usâmetû-bnü Zeyd Ebû Abdillah El-Karraz-dan naklen rivâyet etti. ki): Ben Karrâz-i şöyle derken işittim: Ben Ebû Hüreyre ile Sa-d-ı şunu söylerlerken dinledim: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Rabbi! Medînelilere Ölçeklerinde bereket ihsan eyle...» buyurdular. Râvi hadîsin tamamını rivâyet eyledi. Bu hadîsde: kim Medine halkına bir kötülük yapmak isterse Allah onu tuzun suda eridiği gibi eritir» cümlesi de vardır. hadîsin Sa-d b. Ebî Vakkas (radıyallahü anh) rivâyetini Buhârî «Fedâilû-l-Medîne» bahsinde biraz lâfız farkı ile tahric etmiştir. bütün rivâyetleri Medine halkına kötülük etmek istiyenlerin tuzun suda eridiği gibi muzmahil ve perişan olacaklarını bildirmektedir. Mütecasirlerin böyle bir azaba duçar olmaları pek büyük bir günah ir-tikab ettikleri içindir. Sâib b. Kallâd-dan merfû olarak rivâyet ettiği bir hadîste: kim Medine halkını zulmederek korkutursa Allah da onu korkutur ve Allah-ın laneti üzerine olur...» buyrulmuştur. Buna benzer başka bir hadîsi İbn Hıbbân Hazret-i Câbir (radıyallahü anh)-dan rivâyet etmiştir. beyanına göre Medine halkına kötülük etmek isteyenlere Allahü teâlâ hiç bir zaman imkân vermemiştir. Nitekim Benî Ümeyye zamanında Müslim bin Ukbe böyle bir maceraya atılmış fakat Medine-den dönerken helâk olmuştur. Arkasından onu gönderen Yezîd b. Muâviye dahi aynı akıbete uğramıştır. bazılarına göre bu hadîsten murad: Medîne halkının gafil bulunduğu bir sırada onlara hile ve kötülük yapmak isteyenlere Allahü teâlâ bunu yaptırmaz demektir. Hadîs-i şerîf-den Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimizin hayatında Medineliler-e kötülük etmek isteyenler kasdedilmekte muhtemeldir. vechine gelince: İlimleri çok ve kalbleri temiz olan Medine halkı suya; onlara kötülük yapmak isteyenler de tuza benzetilmişlerdir. Zira tuz suyu ifsat edeyim derken nasıl kendisi eriyip biterse kötülük yapmak isteyenlerin hileleri de kendilerine racidir.