3563-) Bana Züheyr b. Harb rivâyet etti. ki): Bize ismail yani İbn Uleyye Abdülaziz-den o da Enes-den naklen rivâyet etti ki. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hayber gazasını yapmış. Enes ki: namazım alaca karanlıkla Hayber-de kıldık. Müteakiben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile Ebû Talha hayvanlarına bindiler. Ben Ebû Talha-nın terkisinde idim. Derken Nebiyyullah (sallallahü aleyhi ve sellem) hayvanını Hayber yoluna doğru sürdü. Benim dizim Nebiyyullâh (sallallahü aleyhi ve sellem)-in uyluğuna dokunuyordu. Uyluğundun elbisesi açıldı. Ben Nebiyyullah (sallallahü aleyhi ve sellem)-nîn uyluğunun beyazını iyiden iyiye gördüm. Şehre girdiği vakit: «Allah her şeyden büyüktür. Hayber harabdır. Biz bir kavmin beldesine indik mi îehdid edilenlerin sabahs İtöiü ofur.:» buyurdu. Bunu üç defa tekrarladı. Ahâli işlerine çıkmışlardı. (Bizi görünce): Vallahi Muhammed!. dediler. Abdülâziz: «Arkadaşlarımızdan Bazıları da ordu ile Muhammed dediler.» şeklinde rivâyet etmiştir. Enes (radıyallahü anh) (sözüne devamla) şunları söylemiş: kahren aldık. Esirler toplandı derken Dihye gelerek: Ya Resûlüllah! Bana esirlerden bir carîye ver dedi. (sallallahü aleyhi ve sellem): «Git bir carîye al!» buyurdu. O da Safiyye b. Huyeyy-i aldı. Bunun üzerine Nebiyyullah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir adam gelerek: Yâ Nebiyyallah! Dihye-ye Kurayza ile Nâdîr-in reisi Huyeyy-in kızı Safiyye’yi mi verdin? O ancak sana yaraşır; dedi. (sallallahü aleyhi ve sellem): «Onu Safiye ile birlikte çağırın!» buyurdu. Müteakiben Dihye Safiyye-yi getirdi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Safiyye-yi görünce: «Sen esirlerden bundan başka bir cariye al» buyurdu. Ve Safiyye-yi âzad ederek onunla evlendi. Enes-e: Ey Ebû Hamza! Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona mehir olarak ne verdi? diye sormuş. Enes (radıyallahü anh) şu cevâbı vermiş: Safiyye-nin nefsini (verdi) onu azâd etti. Ve kendisi ile evlendi. Hattâ yolda giderken Safiyye-yi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e (annem) Ümmü Süleym hazırladı ve geceleyin ona zifaf eyledi. Böylece (sallallahü aleyhi ve sellem) damad olarak sabahladı. Sonra: «Kimin yanında bir şey varsa onu getirsin!» buyurdu. Ve yere deriden bir yaygı serdi. Artık öteki kuru süt beriki kuru hurma kimisi yağ getiriyordu. Derken hurma karıştırması yaptılar. Bu da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in düğün daveti oldu.