3575-) Bize Muhammed b. Hatim b. Meyraun rivâyet etti. ki): Bize Behz rivâyet etti. H. Muhammed b. Kafi de rivâyet etti. ki): Bize Efoû-n-Nadr Hâşim b. Kasım rivâyet eyledi. Behz ile Hâşim ikisi birden demişler ki: Bize Süleyman b. Muğira Sabit-ten o da Enes-den naklen rivâyet eyledi. hadîs Behz-indir. ki): Zeyneb-in iddeti bitince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Zeyd-e: bana İste!» buyurmuş. Zeyd gitmiş. Zeyneb-e vardığında onu hamurunu mayalarken bulmuş. Zeyd Şöyle dedi: Zeyneb-i görünce kalbınıde büyüdü. Hattâ Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisini istedi diye yüzüne bile bakamadım da ona sırtımı çevirdim. Ve ters döndüm Sonra: Yâ Zeynebî (Beni) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) seni istemeye gönderdi dedim. Zeyneb: Rabbimden emir almadıkça ben hir şey yapamam diyerek kalktı namazgahına gitti ve Kur-ân indi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gelerek Zeyneb-in yanına izinsiz girdi. Vallahi öyle halimizi gördüm ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) güneş yükseldiği zaman bîze ekmek ve et yedirdi. Müteakiben halk dışarı çıktı. Yemekten sonra evde birkaç kişi kalmış konuşuyorlardı. Derken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de çıktı. Ben kendisini takib ettim. Kadınlarının hücrelerini dolaşarak onlara selâm veriyor onlar da kendisine: Ya Resûlallah! Aileni nasıl buldun? diye soruyorlardı. Bilmiyorum cemâatin evden çıktıklarını ben mi ona haber verdim; yoksa o mu bana haber verdi. Bunun üzerine giderek eve girdi. Ben de onunla beraber girmek üzere gittim. Ama benimle kendi arasına perde çekti ve tesettür âyeti indi. Halka (bu âyetlerde) alabildiğine vaz edildi. Râfi- kendi hadîsinde: «Allah hakkı söylemekten utanmaz» âyet-i kerîmesine kadar şu âyeti ziyade etti: hanelerine girmeyin! Meğer ki size pişmesini beklememek şartıyle yemeğe kalmaya izin verilmiş ola.»