3616-) Bize Muhammed b. Abdülah b. Numeyr ile Ebû Küreyb rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ebû Üsâme Ömer b. Hamza-dan o da Abdurrahman b. Sad-dan naklen rivâyet etti. ki): Ebû Saîdi Hudrî-yi şunu söylerken işittim: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): ki kıyâmet gününde Allah ındinde emanete hiyanetin en büyüklerinden biri kan ile koca beraberce haşır neşir olduktan sonra kocasının kadının sırrını yaymasıdir.» buyurdular. Nûmeyr: «Emaneti hiyanetin en büyüğü» demiştir. ulemâsı hayır ve şer kelimelerinin ismi tafdıl hallerinde «Ay-yer» ve «Eşer» okunmalarını tecviz etmemişlerse de birçok hadîslerde bu kelimeler burada olduğu gibi «Ahyer» ve «Eşer» diye rivâyet olunmuşlardır. Bu da gösteri ki mezkûr kelimeleri ismi tefdıl hallerinde iki verinle okumak caizdir. ile kocanın haşir neşir olması cinsî münâsebetten kinayedir. ikinci rivâyetindeki: «Emaneti hiyanetin en büyüklerinden biri» ifadesinden muzaf hazf edilmiştir. Hazfedilen muzaf «Hıyanet» kelimesidir. şerîf erkeğin karısı ile aralarında geçen cinsî münasebet hususâtını tavsif etmesinin ve bu babda tafsilât vererek kadının neler konuştuğunu ve neler yaptığını anlatmasının haram kılındığına delildir. Fakat mücerred cinsî münasebet lâfı etmek haram değilse de ihtiyaç yokken konuşulması yine de mekruhdur. Çünkü mürüvvet ve ahlâka mugayirdir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz: kim Allah-a ve âhiret gününe îman ederse ya hayr söylesin ya sussun» buyurmuşlardır. münasebet lâfı etmek için ihtiyaç olur veya bundan bir fayda umulursa o zaman bu hususta lâf etmenin bir keraheti yoktur. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hazret-i Ebû Talha’ya: «Bu gece gelin güvey oldunuz mu?» diye sormuş; «Bunu şu zevcemle biz de yapıyoruz» buyurmuştur.