3636-) Bize bu hadîsi Ebû Bekr b. Ebî Şey be de rivâyet etti. ki): Bize Yezid b. Harun rivâyet etti. H. Muhammed b. Beşşar dahi rivâyet etti. ki): Bize Ebû Dâvud rivâyet eyledi. Bu râviler toptan Şu-be-den bu isnadda rivâyette bulundular. beyanına göre kadın esir ve hâmile imiş. Böylesi çocuğunu doğur maçlıkça kendisiyle cima-da bulunmak helâl değildir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in: bu adam çocuğu mirasa yapmak kendisine helâf olmadığı halde onu nasıl mirasçı yapar. Çocuğu köle gibi kullanmak kendisine helâl olmadığı halde onu nasıl hizmetçi olarak kullanır?» buyurmasından muradı şudur: Kadının doğurması altı ay gecikebilir. O zaman doğacak çocuk esir alan adamdan yahut ondan önceki kocasından olabilir. Esir alandan kaldığı takdirde çocuk adamın kendi oğlu olur. Ve aralarında miras cereyan etmez. Zira birbirlerine akraba değillerdir. Bu takdirde o adam doğacak çocuğu kendi hizmetinde kullanabilir. Çünkü onun malıdır. Binâenaleyh hadîs şöyle takdir edilir: «Bu adam olur ki bu çocuğun nesebini kendi nesebine katar da çocuğu kendine oğul ve mirasçı yapar. Halbuki çocuk ondan olmadığı için mirasçı yapması helâl değildir. İhtimal ki bu çocuğu köle gibi kullanarak kendisine köle yapar. Halbuki bu da helâl değildir. Zira hami müddeti çocuğu onun addetmeye müsaittir. bu mahzurdan dolayı böyle bir kadın ile cinsî münasebette bulunmaktan kaçınmak icab eder. Iyâz-a göre bu hadîsin mânâsı: Kadının karnındaki çocuğun onu esir alan adamın menisiyle büyüyeceğine ve çocuğun iki kişi arasında ortak olacağına bu sebeble istihdam edilemeyeceğine işarettir. Ona göre bu hadîs: kim Allah-a ve ahiret gününe İnanırsa kendi menisi başkasının çocuğunu sulamasın!» hadîsi gibidir. Fakat Nevevî; Kâdî-nin bu te-vilini zaif hatta bâtıl bulmuş: «Doğrusu bizim söylediğimizdir» demiştir.