3709-) Bize Muhammed b. Abdillâh b. Nümeyr rivâyet etti. (Deki ki): Bize babam rivâyet etti. ki): Bize Abdülmelik b. Ebî Süleyman Atâ-dan naklen rivâyet etti. ki): Bana Câbir b. Abdillâh haber verdi. ki): (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında bir kadınla evlendim. Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e tesadüf ettim. (Bana): Câbir evlendin mi?» diye sordu. Evet cevâbını verdim. «Bakire mi dul mu?» dedi. Dul dedim. alsaydın ya! Onunla oynaşırdın!» buyurdu. Ben: Ya Resûlallah benim kız kardeşlerim vardır; onlarla aramıza girer diye korktum dedim. hâlde Öyle olsun. Zira kadın ya dîni ya malı yahud güzelliği için alınır. Sen dindarını almağa bak ellerin topraklansın!» buyurdular. Ebû Hüreyre hadîsini Buhârî Ebû Dâvûd Nesâî ve İbn Mâce «Nikâh» bahsinde muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. (sallallahü aleyhi ve sellem) bu hadîslerle insanların âdetini haber vermiştir. Maksadı: Siz de böyle yapın demek değildir. Çünkü halk arasında evlenmek için bu dört şeye bakılır. Bunların içinde en az rağbet gören haslet de dindarlıktır. Fahr-i kâinat (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz bu hususta irşâd isteyenleri: dindarını almana bak!:» sözü ile irşâd buyurmuştur. birçok insanlar alacakları kadının zengin olmasına dikkat ederler. Zira zengin kadın kocasına mâlî husûsâtta ağır tekliflerde bulunmaz. Hattâ ekseriya kocası onun malından istifâde eder. El-Mühelleb diyor ki: «Bu hadîs erkeğin karısının malından istifâde edebileceğine delildir. Kadın gönül rızâsı ile müsaade ederse malı kocasına helâldir. Etmezse kocası ancak ona verdiği mehir mikdârı malını sarf edebilir.» mehrini cihazı için harcamak istemezse mecbur edilir mi edilmez mi? meselesi ulemâ arasında ihtilaflıdır. İmâm Mâlik-e göre mehir çok ise kadın onun az bir miktarını kendi borcuna sarf edebilir. A-zam-la Sevrî ve İmâm Şafiî kadının mehrini harcamağa mecbur edilemeyeceğine kaildirler. Onlara göre mehir kadının hakkıdır; onu nereye İsterse oraya sarfeder. Asalet soy-sop ve güzel fiiller mânâlarında kullanılır. Bu kelime esas itibariyle ecdâd ve akrabanın şereflerini sayıp dökerek Öğün-mektir ve hesabdan alınmıştır. Çünkü Araplar öğünürken babalarının menkabelerini sayarlar; kimin menkabesi sayı itibariyle fazla çıkarsa onun lehine hüküm verilirdi. her şeyde matlûb olan bir haslettir. Bahusus hayat arkadaşı olacak kadında bana daha ziyade ehemmiyet verilir. gelince: Dünya ve âhiret seâdeti ancak onunla kaimdir. Dindar ve mürüvvet sahibi bir erkeğin her şeyde bilhassa evlilik gibi devam edip gidecek husûsâtta dikkatini buna teksif etmesi gerekir. Onun içindir ki Resûlüllah. (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz dindarı tavsiye etmiş; hem de bu bâbta en kuvvetli ve en belîğ kelimeyi kullanarak: zaferyâb ol!» buyurmuştur. topraklansın!» cümlesi hakkında «Gusül» bahsinde izâhât verilmişti. Hülâsası şudur ki u-Bu cümle aslında bed duâ ifâde ederse de Araplar onu inkâr teaccup ta-zîzn ve bir şeye teşvik mânâlarında kullanırlar. Burada da teşvik mânâsında kullanılmıştır. Yani emrimi yerine getirmezsen ellerin fakir olsun! demektir. rivâyetleri her işde dindarlarla beraber olmaya teşvik etmektedirler. Zira dindar bir kimse ile düşüp kalkanlar onun güzel ahlâkından ve bereketinden müstefid olurlar. Kendilerine ondan hiç bir zarar ve kötülük gelmez. Câbir hadîsini bütün «Kütüb-ü Sitte» sahipleri muhtelif şekillerde tahrîc etmişlerdir. Müslim-in bu hadîs hakkındaki rivâyetleri aşağıdaki bâbta devam edecektir.