3833-) Bize Amru-n-Nâkid ile İbn Ebî Ömer rivâyet ettiler. Lâfız Amr-îndır. (Dediler ki): Bize Süfyân b. Uyeyne Ebû-z-Zinâd-dan o da Kâsım b. Muhammed-den naklen rivâyette bulundu. ki): Abdullah b. Şeddâd şunu söyledi: Abbâs’ın yanında liân yapanların lâfı geçti de İbn Şeddâd: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in haklarında: kimseyi şâhidsiz recmetseydim mutlaka bu kadını recmederdim!» buyurduğu kimseler bunlar mı? diye sordu. İbn Abbâs: Hayır o aşikâr yapardı; cevâbını verdi. Ebî Ömer. Kâsım b. Muhammed-den rivâyetinde: « ki: Ben İbn Abbâs-dan dinledim.» ifadesini kullandı. rivâyetler Uveymir-i Aclânî kıssasına aittir. Âsım-a gelen zât Uveymir-dir. Buradaki İbn Abbâs rivâyetini Buhârî «Şehâdet» «Muharibin» «Tefsir» bahislerinde ve Talâk»ın bir-iki yerinde Nesâî «Talâk»ın bir-iki yerinde ve «Recm»de muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. b. Adiys Uveymir-in kabilesindendir. Bu zât Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında ileri geri söylenmiş: «Ben refikamın yanında bir adam bulursam mutlaka kılıçla boynunu vururum!» demişti. Sonra Allahü teâlâ bu husustaki hükmünü göstermek ve câhili-yet âdetini kaldırmak için karı dökmenin hod behod değil ancak Allah-ın hükmü ile caiz olacağını kendisine öğretmek üzere onu kendi kabilesinden Uveymir hadisesiyle ibtilâ etmiştir. Bâbımızın ilk hadîsinde Uveymir (radıyallahü anh)-ın: «Şunu benim için yâ Âsim! Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e soruver!» diye hitâb ettiği Âsim bu zâttır. Abbâs (radıyallahü anh)-a mecliste suâl soran zât Abdullah b. Şeddâd-dır. Nitekim müteâkıb rivâyette ismi tasrîh edilmiştir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in: kimseyi şahidsiz recmetsem mutlaka bu kadını recmederdim!» sözünden muradı Hazret-i Uveymir-in karısıdır. Yani kadını recmetmeyip liânla iktifa buyurması recm şâhidsiz yapılamadığı içindir. Abbâs (radıyallahü anh): «Hayır! O İslâm-da aşikâr kötülük işleyen bir kadındı» cevâbı ile bu kadına işaret etmiştir. Kötülükten murâd zinadır. Aynî-nin kavli budur. Bu takdirde ibaredeki «la» ziyade ve te-kîd için olsa gerektir. Nevevî ise: Abbâs bu hadîsi: İslâmiyet devrinde aşikâr kötülük yapan bir kadındı diye tefsir etmiştir.» demektedir.