3940-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Vekî- rivâyet etti. ki): Bize Süfyân rivâyet etti. H. Muhammed b. Müsennâ da rivâyet etti. ki): Bize Muhammed b. Ca-fer rivâyet etti. ki): Bize Şu-be rivâyet etti. râvilerin ikisi de Abdullah b. Dinar-dan bu isnadla bu hadîsin mislini rivâyet etmişlerdir. Onların hadîsinde: «Artık o zât alış veriş yaparken: Aldatmaca yok! derdi.» ibaresi yoktur. hadîsi Buhârî «Büyü-» ve «Terkü’l-Hıyel» bahislerinde; Ebû Dâvûd ile Nesâî «Buyû-»da muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’e hâlini arzeden zât Habbân b. Münkız el-Ensârî (radıyallahü anh)-dır. Uhud ve ondan sonraki harblere iştirak etmiş; Hazret-i Osman zamanında yüz otuz yaşında vefat etmiştir. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte bulunduğu bir gazada kaleden atılan bir taşla başı yarılmış; bu sebeple aklı ve dili bozulmuşsa da tamamen şuurunu kaybetmemişti. Yalnız dili peltek kaldığı için (Lâ hılâbe) sözünü (Lâ hıyâbe) bir rivâyete göre de (Lâ hizâbe) şeklinde söylermiş. Dârekutnî gözlerinin de görmediğini rivâyet etmiştir. hılâbe» aldatmak yok! mânâsına gelir. Bundan maksad: Beni aldatman sana helâl değildir yahud beni aldatman hükümsüzdür demektir. Bazıları bu sözü «lâ hıyâne» şeklinde rivâyet etmişlerse de Kâdî Iyâz bunun tashîf olduğunu söylemiştir. beyânına göre bir rivâyette Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bu zâta satın aldığı her malda üç gün de muhayyerlik vermiştir. Fakat bu rivâyet sabit olmamıştır.