Annemle hiç anlaşamıyoruz yaşattıklarından dolayı kalbimde ona karşı sevgi kalmadı. Kendimi zorluyorum sevmek için ama olmuyor. Maddi veya manevi hiçbir faydasını görmüyorum aksine hep zarar veriyor. Kendisi yemek ve temizlik yapmaz ben yaptığımda da bu iyiliğimi görmez ne yaptın ki der azarlar. Bir şeye sinirlendiğinde tüm öfkesini benden çıkarır. Hiçbir dönemimde yanımda olmadı. Bakışları tavırları hep nefret dolu. Ne kadar yakın olsak o kadar tartışıyoruz benim olayla hiçbir alakam olmasa da bana laf söylüyor hakaretler ediyor ve ben tutamıyorum kendimi cevap veriyorum.  Böyle bir durumda aynı evde hiç konuşmayarak veya iletişimi minimuma indirerek hareket etsem doğru mu yapmış olurum? Önerileriniz neler?

Asla bir kusur işleme

Yanlış bir söz söyleme

Görevini ihmal etme.

Gerisinde serbestsin;

Seviyeli ve mesafeli kalabilirsin.

Yine de sen onun yaptığını değil senin yapman gerekeni ölçü al kendine kazan böylece.