4063-) Bize Bişr b. Hakem ile İbrâhîm b. Dînâr ve Abdülceb-bâr b. Alâ- rivâyet ettiler lâfız Bişr-indir. (Dediler ki): Bize Süfyân b. Uyeyne Humeyd-i A-rac-dan o da Süleyman b. Atîk-dan o da Câbir-den naklen rivâyet etti ki Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) âfât (telefatın)-ı hesaptan düşmeyi emir buyurmuş. İshâk —ki Müslim-in arkadaşıdır—: Bize Abdurrahman b. Bişr Siifyân-dan bu isnadla rivâyette bulundu; dedi. hadîsin Hazret-i Enes rivâyetini Buhârî «Büyü-» bahsinde tahrîc etmiştir. Hazret-i Enes-in kitabımızdaki üçüncü rivâyeti Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e muttasıl ve merfu- gösterilmişse de Dârekutnî bunu «Râvilerden birinin vehmi» diye vasıflandırmış; hadîsin Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in değil Hazret-i Enes-in sözü olduğunu beyân etmiştir. Câihanın cem-idir. Câiha: Yemiş ve diğer malları helâk eden âfettir. Büyük musibet ve fitne mânâlarına da gelir. meyve henüz müşteri toplamadan dolu gibi semavî bir âfet sebebiyle telef olursa.-zararı satıcı mı çeker; yoksa müşteri mi? meselesinde ulemâ ihtilâf etmişlerdir. İbn Kudâme «El-Muğnî» nâm eserinde şunları söylüyor: mesele üzerinde birkaç vecihle söz edilmiştir: