4295-) Bana bu hadîsi Ebû-t-Tâhir ile Harmele de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İbn Vehb haber verdi. ki): Bana Yûnus haber verdi. H. Abdülmelik b. Şuayb b. Leys dahi rivâyet etti. ki): Bana babam dedemden naklen rivâyet etti. ki): Bana Ukayl rivâyet etti. H. İbn Ebî Ömer ile Abd b. Humeyd de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Abdürrezzak rivâyet etti. ki): Bize Ma-mer haber verdi. râvilerin hepsi Zührî-den bu isnâdla Amr b. E!-Haris-in hadîsi gibi rivâyette bulunmuşlardır. hadîsi Buhârî Tirmizî Nesâî ve İbn Mâce «Vasâyâ» bahsinde muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. Vasiyyet: Lügatte eklemek mânâsına gelir. Ölümden sonraya izafe edilen bir temliktir. Bu temlike vasiyyet denilmesi sağ iken yapılan bir şeyi öldükten sonrakine eklediği içindir. Şâfiî-ye göre bu hadîsin mânâsı: «Müslüman için en akla uygun ve ihtiyat olan şey vasiyyetinin yazılı olarak yanında bulunmasıdır.» demektir.