4351-) Biz Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Abdülâlâ Hişâm-dan o da Hasen-den o da Abdurrahman b. Semûra-dan naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ve babalarınıza yemin etmeyin!» buyurdular. hadîs dahi putlara yeminden nehî hususunda bundan önceki gibidir. Lügat ulemâsının beyanlarına göre tavâğî; tâgıyenin cem-i olup putlar demektir. Kâfirler putlara tapmakta azgınlık gösterdikleri için ma-bûdları ismi masdarla adlandırılmıştır. Bu kelimenin aslı olan tuğyan: Haddi tecâvüz etmek mânâsına gelir. başkaları bu hadîsteki «tavâğî» kelimesini «tavâ-ğît» şeklinde rivâyet etmişlerdir. Tâgût: Put demektir; bâzan şeytan mânâsında da kullanılır. Bu takdirde mü-fredi cem-i müzekkeri ve mü-ennesi hep bir şekilde gelir. buradaki putlardan murad kâfirlerin azgınları yani büyükleri olabileceğini söylemişlerdir.