4427-) Bize Muhammed b. Minhâl Ed-Darîr ile Ahmed b. Abde de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Yezîd b. Zürey- rivâyet etü. ki): Bişâm b. Hassan Muhammed b. Sîrîn-den o da Imrân b. Husayn-dan o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen İbn Uleyye ile Hammâd hadîsi gibi rivâyette bulundular. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ölen zât hakkında ağır söz söylemesi onun bu yaptığını beğenmediği içindir. Rivâyetlerin birinde bu ağır konuşma tefsir edilmiş; Resûlülluh (sallallahü aleyhi ve sellem)-in: bunun cenaze namazını kılmazdık!..» buyurduğu bildirilmiştir. Bundan murâd yalnız kendisinin iştirak etmek istemediğini beyândır; yoksa namazı hiç kılınmaz demek değildir. şerif «Köle âzâdı gibi hususâtta kur-aya baş vurulur.» diyen İmâm Mâlik Şafiî Ahmed b. Han bel İshâk Davûd-u Zahirî ve İbn Cer îr-in delilleridir. Onlara göre ölüm döşeğinde olan bir kimse kölelerini âzâd etse yahut bu hususta vasiyette bulunsa aralarında kur-a çekilerek üçte biri âzâd olur. A-zam Şa-bi İbrahim Nehaî Kâdî Şüreyh Saîd b. El-Meseyyeb ve Hasan-ı Basrî-ye göre kur-a caiz değildir. Her köleden söylenen mikdâr âzâd olur; bütünü âzâd olmak köleler çalışıp kazanmaya sevk edilirler. Hişam b. Hassan rivâyeti sebebi ile Dafirekutnî İmâm Müslim-e itirazda bulunmuş: «Söylendiğine göre bu hadîsin rivâyet silsilesindeki Muhammed b. Şîrîn onu Imrân-dan değil Hâlid El-Hazzâ-dan dinlemiştir...» demişse de Nevevî bu itirazı reddetmiş ve şunları söylemiştir: «Bunda İbn Şîrîn-in Imrân-dan işitmediğine dair sarahat yoktur; işitmediği sabit-olsa bile bu hadîsin sıhhatine dokunmaz; İmâm Müslim-e de bu hususta bir muâhaze teveccüh etmez. Çünkü Müslim onu ancak —açık olan sahih tarîklerini zikrettikten sonra— mütabaat için getirmiştir...»