4435-) Bana Ubeydullah b. Ömer El-Kavârîr! de rivâyet etti. ki): Bize Hammâd b. Zeyd rivâyet etti. ki): Bize Yahya b. Said Büşeyr b. Yesâr-dan o da Sehl b. Ebî Hasıne ile Râfi- b. Hadîc’den naklen rivâyet etti ki Muhayyisa b. Mes-ûd ile Abdullah b. Sehl Hayber tarafına doğru gitmişler ve hurmalıkta ayrılmışlar. Az sonra Abdullah b. Sehl Öldürülmüş. Onlar Yahûdileri itham etmişler. Derken (ölenin) kardeşi Abdur rahman-la amcasının iki oğlu Huveyyisa ve Muheyyisa Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelmişler. Abdurrahman onlardan daha küçük olduğu halde kardeşinin başına gelen musibet hususunda konuşmuş. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): büyük bil!» Yahut «Büyük olan söze başlasın!» buyurmuşlar; ve Huveyyisa ile Muheyyisa arkadaşlarının musibeti hakkında konuşmuşlar. (sallallahü aleyhi ve sellem)»: elli kişi onlardan bir adam aleyhine yemîn eder; ve adam tamamı ile size verilir.» buyurmuş. Onlar: Görmediğimiz bir iş!.. Nasıl yemîn ederiz!. demişler. ise Yahûdiler sizi kendilerinden elli kişinin yeminleri ile tebrie ederler.» buyurmuş. Yâ Resûlallah bunlar kâfir bir kavimdir... demişler. diyor ki: Artık Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onun diyetini kendinden verdi. şunu söylemiş: «Sonra bir gün onlarm deve ağılma girdim de o develerden bir dişi deve ayağı ile beni bir tepti!..» bunu yahut bunun benzerini söylemiştir.