4491-) Bize Ebû Bekir b. Ebi Şeybe ile Ebû Küreyb ve İshâk b. İbrahim de rivâyet ettiler. Lâfız Ebû Bekr-indir. (İshâk: Bize haber verdi tâbirini kullandı.) ötekiler: Bize Veki- Hişâm b. Urve-den o da babasından o da Misver b. Mahrame’den naklen rivâyet etti... dediler. Misver Şöyle dedi: b. Hattâb kadının cenini hakkında halkla istişare etti de Muğîra b. Şu’be: Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in onun hakkında gurre ile (yani) bir köle veya câriye ile hükmettiğine şahid oldum; dedi. Bunun üzerine Ömer: seninle birlikte şahidlik edecek birini getir! dedi. Ve ona Muhammed b. Mesleme şâhidlik etti. rivâyeti Buhârî ile Ebû Dâvûd «Diyât» bahsinde tahrîc etmişlerdir. Cenîn demektir. Müslim-in bütün nüshalarında bu kelime «milâs» şeklinde rivâyet olunmuştur. Lügatte ma-rûf olan şekli ise «imlâs»dır. Nitekim Buhârî-de de öyledir. Vaktinden evvel çocuk düşürmektir. Humeydi bu hadîsi kitabında zikretmiş ve: «îmlâs lügat kitaplarında ma-ruf olduğu gibi hemze iledir.» demiştir. Mâmâfîh Kâdî Iyâz-ın beyanına göre bir şey yerinden boşanıp kurtuldu mânâsına Araplar «melisa-ş-şey-ü» derlermiş. Kâdî: «Eğer ondan cenin kasdedilirse «milâs» okumak sahîh olur.» diyor. bu hadîs hakkında İmâm Müslim-i tahtıe etmiş ve şunları söylemiştir: «Râvi Vekî- bu hadîste vehmetmiştir. Hişâm-in ashabı ona muhalefette bulunarak râviler meyânında Misver-i zikretmemişlerdir ki doğrusu da budur. Müslim Veki-in hadîsinden başkasını zikretmemiştir. Buhârî ise ona muhalefet edenlerin hadîsini de almıştır; doğrusu da budur...» Fakat «Hadîsin muttasıl olabilmesi için Misver ile Urve-yi zikretmek mutlaka lâzımdır; zira Urve Hazret-i Ömer-e yetişmemiştir.» diyor. vâhid hüccet olduğu hâlde Hazret-i Ömer-in onu kabul etmiyerek şâhid istemesi te-kîd ve tesbît içindir. Hadîse şahidlik eden Muhammed b. Mesleme (radıyallahü anh) Bedir gazilerinden olup ashâb-ı kirâmın büyüklerindendir; 43 târihinde vefat etmiştir.